Abdurrahim Karakoç Üstadıma../ Cemal Gören

Abdurrahim Karakoç Üstadıma..

Açtığın çığırdan dosta giderim
Ayaklarım izde nokta üstadım.
Senin her sözünde hikmet güderim
Mânâ gizli azda, çokta üstadım.

Ölürüm sırlarla görüşmek için;
Duygu zirvesine erişmek için.
İnce çözümlere girişmek için
Korkuyorum; gücüm yok da üstadım.

İki gözün üçüncüsündeki sır
Üç cemrenin dördüncüsündeki sır
Dört mevsimin beşincisindeki sır
Görünmez karada, akta üstadım.

Kaybolmuş kök dalda, dal da çiçekte
Çiçekse meyvede, meyveyse renkte
Daldım tefekküre bir çekirdekte
Kilitlendim “var”da, “yok”ta üstadım.

Senden duydum uyutulan suları
Gökyüzünde unutulan suları
Islanmayan, kurutulan suları
Hâlimi gör, şöyle bak da üstadım.

Armağan verilen gölgeyi duydum
Göğsünden vurulan gölgeyi duydum
Güneşte görülen gölgeyi duydum
Kuşlar gezinirken gökte üstadım.

Hayâl mermerinde donan hâtıra
Halka halka hâl getirir hatıra
Bin bir sayfa sığmış bir tek satıra
Gizlenmiş çokluklar tekte üstadım.

Gâh yanarım garipteki yaslarla
Gâh şişerim yiğitteki ısrarla
Gâh üşürüm alevdeki esrarla
Ruhum sarhoş, aklım şokta üstadım.

Her atışta buluyorsun hedefi
12’den vuruyorsun hedefi
Firesiz tutturuyorsun hedefi
Bir tılsım var yayda, okta üstadım.

Küplere biniyor bilen böyükler
Saldırıyor tüm boynuzlu geyikler
Mangurtlar sürüsü seni sayıklar
Hepsinin midesi tok da üstadım.

Topal itler her dem dalar üstüne
Akbabalar tehdit salar üstüne
Günden güne şeref dolar üstüne
Yürek mangal, niyet pak da üstadım.

Kuruyan damarlar kanlansın artık
Yürüyen heykeller canlansın artık
Konuşan mumyalar sonlansın artık
Gönülden gönüle ak da üstadım.

Akılları denizlere salalım
Baş belâsı ayrıkları yolalım
Önümüzde gerçekleri bulalım
Işığı devamlı yak da üstadım.

Ummandan bir damla etmez sözlerim
Her sözünü aç kurt gibi özlerim
Nasiplense dünya, görse gözlerim
Alınacak dersler çok da üstadım.

16 Aralık 2004

Cemal Gören