İşçiden ayırdın, memur bilmedin,
Adam deyip; yanımıza gelmedin…
4/C yaptın, bizden selam almadın;
Umrunda mı? Halkın açlıktan öle…
Bir umut denilmiş, kemer sıkılmış;
Sayenizde yaşamaktan bıkılmış…
İntiharlar olmuş, yuva yıkılmış;
Susuz çölde, vira vira rast gele…
Kitler özelleşti; sıfır var elde!
Binlerce perişan; Tekel’de, Tel de…
Adaletten bahsederken sen gel de;
Yaşatılan işkenceyi kim bile…
Haklardan yoksunuz, bizdeki de can!
-Bizi duyun! Vekil, Bakan, Başbakan…
Çaresiziz işte, be bire vicdan;
Siz duymasanız da; getirdik dile…
Hani refah payı, çıktık mı düze?
Söyleyin ne yaptık, n’eyledik size?
Üç günlük işçiye verirken vize,
Yirmi yılımızı; almadın ele…
Lokman Bal’ım, ne söylesen yeridir…
Terk edildik, senelerden beridir…
Zannetmiştik; sözlerinin eridir,
Maalesef kanmışız, üfürmüş yele;
Şimdilik adımız, medeni köle!!!
19.08.2008/Salı
Lokman BAL
Konu: Medeni Köle 
Cuma Kas. 14, 2008 7:26 am