Gönül Zindanları / Bedri Tahir Adaklı

Gönül Zindanları

Karanlık gecelerin, gönül zindanlarında;
Duvarlarına kazıdığım ismini,
Okumakla geçiyor zaman.

Sabahın gelişiyle arınsın geceler,
İsmin ayan-beyan görünsün.

Hayalimde hasret bulutları dağılmadan,
Şafak sökse de karanlıklarda,
Ufuk yolunun, seher yurdunda,
Gelip de güneş, ismin görünsün,

Görünen ve gösteren seher,
Bana gelen senmişsin meğer.

Hasret seslenirken vuslata;
Aşk çıkar mı yola dersin?
Sabahı getirirken isminde ki serinlik,
Kahr-ı karar etmişti iftirâkın beni,
Anlaşıldı artık hasretteki derinlik,

Celbeden meltemin nağmeleriyle,
Hicran seslenirken aşkımıza,
Pembe kelebekler gibi uçan,
Meleklere söyledim ismini,
Yumuşak seslerle çağırdılar,

Zemherir ürpertilerden uzak,
Gelmeliydin bana,
Anlaşılsaydı rüzgârlarla gelen zaman,

Mahzûn oluşum korunsaydı,
Umut dolu duaların ellerinde,
Medet veren; hasretin, emellerinde.

Beklemekmiş meğer zaman,
Kalbimi koru artık ellerinde;
Zaman bitse de bir gün,
Buna rağmen,
Ama.! Her zaman…

23/08/2008

Bedri Tahir Adaklı